چرا هدف گذاری نمی کنید ؟

«از زندگی آنچه لیاقتش را داریم به ما می رسد و نه آنچه آرزویش را.»

همۀ عمر به ما گفته اند که باید تعیین هدف کنیم. اما چرا فقط تعداد انگشت شماری از مردم تهیین هدف می کنند؟

1- نخست اینکه مردم هنوز به اهمیت تعیین هدف پی نبرده اند. پژوهش های انجام شده آشکار ساخته اند که زنان و مردان جوانی که به تعیین هدف می پردازند، بدون استثنا از خانواده هایی هستند که اهمیت تعیین هدف را از اغاز مورد تأکید قرار داده اند.

گفتگوهایی که روی میز شام صورت می گیرد، بعدها روی زندگی ما اثرات تعیین کننده ای باقی می گذارند. اگر در خانواده هایی پرورش یافته باشیم که پدر و مادر برای خود هدفی تعیین نمی کنند، درباره ی هدف حرفی نمی زنند و ما را به تعیین هدف تشویق نمی کنند و درباره کسانی که دارای هدف هستند و هر روز به موفقیت های بیشتری دست می یابند صحبتی نمی کنند، ما هم با این اندیشه بزرگ می شویم که اصولا داشتن هدف بخشی از زندگی عادی نیست.

2- مردم نمی دانند چگونه تعیین هدف کنند. یکی از کمبود های نظام آموزشی ما این است که دانش اموزان بین 15 تا 18 سال در این نظام اموزشی به تحصیل می پردازند ولی هیچ وقت آموزشی در زمینه ی تعیین هدف دریافت نمی کنند. دلیل این امر آن است که کسانی که تصمیم می گیرند چه مطالبی در مدارس تدریس شود، خود با تعیین هدف اشنایی ندارند.

کاملا امکان پذیر است که از یک دانشگاه برجسته مدرک تحصیلی بگیرید و با این حال حتی یک ساعت کسی دربارۀ هدف برای تان حرف نزده باشد، انگار کسانی که محتوای دروس دانشگاه ها را می نویسد به کلی از اهمیت هدف گذاری بی اطلاعند.

3- ترس از طرد شدن. افراد زیادی از تعیین هدف سر باز می زنند زیرا هر بار که برای خود هدفی معین کرده اند کسی از راه رسیده و به آنها گفته است نمی توانند به هدف خود برسند، بیهوده پول و وقت خود را تلف می کنند، زحمت بیهوده می کشند و سرمایۀ خود را هدر می دهند.

اگر نمی دانید به کجا می روید می توانید از هر مسیری که می خواهید حرکت کنید و به همان جایی که نمی دانید کجاست برسید.

4- ترس از شکست. ترس از شکست بیش از هر نگرانی روانی، بیش از هر مشکل دیگری ما را از تعیین هدفی که موجب رشد ما می شود و باعث می شود ما نسبت به گذشته به موفقیت های بیشتری دست بیابیم، باز می دارد. اکثر افراد هنوز به اهمیت شکست خوردن در راه کسب موفقیت پی نبرده اند. واقعیت این است که بدون تحمل شکست، موفقیت امکان پذیر نیست. شکست جزء جدایی ناپذیر موفقیت است. مقدمه همۀ موفقیت های بزرگ، شکست است. اگر می خواهیم به عنوان یک انسان به موفقیت کامل برسیم باید حاضر باشیم خطر شکست های پی در پی را بپذیریم. زیرا لازمه کسب موفقیت، افتادن و برخواستن های بسیار است تا عاقبت درس هایی که لازمه کسب موفقیت کامل است، بیاموزیم.

5- راحت طلبی. انسان به طور طبیعی مایل است در ساحل امن و آسایش باقی بماند. تمایل طبیعی انسان است که وضع موجود را حفظ کند و خطر نکند. تمایل طبیعی انسان است که به آنچه دارد راضی و قانع باشد و کوشش بیشتری به عمل نیاورد.

با این وجود، همه انسان های موفق، تمامی زنان و مردان پیروزمند، انداخته اند و به طور دائم کوشش کرده اند تا از سطح موفقیت های پیشین پا را فراتر بگذارند. دائما سعی کرده اند به سوی منطقه خطر پیشروی کنند و کاری بزرگ تر، بهتر و مهم تر انجام دهند.

یک به یک موفقیت هایی که در تاریخ زندگی بشر آمده است، دسترنج مردان و زنانی است که با وجود آنکه هیچ گونه تضمین و اطمینانی به موفقیت خود نداشته اند، شجاعت خطر کردن و قدم به پیش گذاشتن را دارا بوده اند.

برگرفته از کتاب حکایت انکه قورباغه اش را قورت داد / نشر بخشایش