این شش ضلعی مرموز از زمین هم بزرگتر است

در گزارش تصویری امروز، بهترین عکس‌های فضایی چند روز اخیر را با ما مرور کنید: از شیرخوارگاه کیهانی و ابرهای طلایی زمین گرفته، تا مرگ یک ستاره و ابر مرموز سیاره زحل.

 

شیرخوارگاه درخشان

 

 
در این تصویر چشمگیر که توسط تلسکوپ VLT رصدخانه جنوبی اروپا گرفته شده است، دو شیرخوارگاه ستاره‌ای همچون لامپ نئون در حال درخشش دیده می‌شوند. این سحابی‌های درخشان در ابر ماژلانی بزرگ قرار دارند؛ قمر کهکشانی کهکشان راه شیری که در فاصله 160 هزار سال نوری از زمین واقع شده است.

ابر ماژلانی بزرگ با پهنایی برابر 14 هزار سال نوری، در مقایسه با کهکشان ما بسیار کوچک‌تر است. شکل نامنظم این کهکشان کوتوله به احتمال فراوان نتیجه اثرات کشند گرانشی کهکشان ما، و ابر ماژلانی کوچک است.

ابرهای طلایی

 

جرقه‌های رعد و برق درون طوفانی عظیم، به شب کالیفرنیای جنوبی روشنی بخشیده است؛ عکسی که توسط خدمه ایستگاه فضایی بین‌المللی و از ارتفاع 400 کیلومتری سطح زمین گرفته شده است. تکه‌های زردرنگ وسط عکس، نور شبانه شهر لس‌آنجلس و سان‌دیگو هستند که حتی از بالای ابرهای خاکستری ضخیم هم به چشم می‌خورند.

ستون آتشفشانی

 

دریاچه گدازه فعال دهانه آتشفشان نیراگونگو در جمهوری دموکراتیک کنگو، لایه ضخیمی از بخار آب و گاز را بر فراز آسمان منطقه گسترده است. ساکنان شهر گوما در مجاورت آتشفشان، تجربه تلخی از فاجعه سال 1977 / 1356 داشته‌اند؛ زمانی‌که گدازه‌های آتشفشانی با جاری شدن به سوی پایین کوه باعث مرگ صدها نفر شدند. در سال 2002 / 1381 نیز گدازه‌های آتشفشان نیراگونگو به مرکز شهر حمله کرد، و با تخریب هزاران خانه باعث آواره شدن بیش از 250 هزار نفر شد.

ابر مرموز

 

در این عکس که توسط دوربین میدان باز فضاپیمای کاسینی گرفته شده است؛ ابر شش‌ضلعی مرموزی با اندازه‌ای بزرگ‌تر از سیاره زمین، ناحیه قطب شمال زحل را پوشانده است. این پدیده نخستین بار توسط کاوشگر ویجر، و حین عبور این فضاپیما از کنار زحل در اوایل دهه 1980 / 1360 مشاهده شد.

این سیستم آب و هوایی شش وجهی مرموز بیش از 25 کیلومتر پهنا دارد، و طوفان‌هایی با اندازه‌های مختلف را در خود جای داده است. مشهورترین این طوفان‌ها، گردابی مشخص است که درست بالای قطب شمال زحل واقع شده است.

مرگ یک ستاره

 

این تصویرسازی نجومی، مرگ دردناک ستاره‌ای عظیم را در یکی از قدرتمندترین انواع انفجارهای شناخته شده جهان به تصویر می‌کشد: انفجار پرتو گاما (GRB). در این تصویرسازی، انفجار GRB باعث روشن شدن ابر گاز میان ستاره‌ای کهکشان میزبان خود شده است: کهکشانی دوردست که با فاصله 12.7 میلیارد سال از زمین، اصطلاحا در لبه تاریک جهان قرار گرفته است.

درخشش این پرتوهای گاما که نام GRB 130606A بر آن گذاشته شده است، توسط فضاپیمای سویفت ناسا شناسایی شد و تنها به مدت 4 دقیقه طول کشید. با تجزیه و تحلیل این انفجار عظیم و تابش‌های پر انرژی آن، محققان اطلاعاتی درباره ساختار شیمیایی کهکشان پیرامون آن به دست آورده‌اند؛ کهکشانی که تنها 1 میلیارد سال پس از مهبانگ شکل گرفته است. بر همین اساس، مشخص شده است که میزان فلزات سنگین این کهکشان، تنها یک دهم میزان عناصر مشابه کهکشان راه شیری ما هست.

آسمان چرخنده

 

رد هواپیماهای عبوری از آسمان بالای دریاچه راتل‌اسنیک در نزدیکی سیاتل آمریکا، در تداخل با رد ستارگان دور قطبی نمای زیبایی خلق کرده است. این عکس با نوردهی طولانی 4.5 ساعته خود گردش زمین به دور محور خود را به تصویر می‌کشد، چرخشی که اثر آن به شکل چرخش ستارگان ثابت در آسمان دیده می‌شود....

منبع : خبر آنلاین